Een zonovergoten kanoweekend in Earnewâld.

Het afgelopen hemelvaartweekend hebben 10 kanoliefhebbers zich verzameld op camping “Simmerwille” in Earnewâld (Eernewoude voor de Hollanders). Er werd gebruik gemaakt van allerlei logeermiddelen; caravans, een kampeerwagen, een appartement, een vakantiehuisje en een ingerichte tent. Simmerwille bleek een gezellige kleinschalige camping te zijn waar het goed toeven was.

Maar we kwamen om te kanoën en dat kan heel prima in het nationaal park “De Alde Feanen”. Omgeven door wat drukkere vaarwegen vind je de “Grutte Krite”, de “Folkertsleat” en de “Saiter Petten”. Stukken met open water met daartussen stille slootjes die een goed uitzicht bieden op de prachtige omgeving, weilanden en veel vogels.











Meteen na aankomst op donderdag is de omgeving verkend. Een korte tocht naar het centrum van de Alde Feanen. Vrijdag is een langere tocht oostwaarts gemaakt. De geplande horecastop in restaurant “Trije Hûs” kon helaas niet doorgaan omdat dit etablissement in februari van dit jaar was afgebrand. We hebben ter plaatse wel een lunchpauze gehouden waarbij de beschikbare etenswaar is verdeeld onder de aanwezigen. Dit was voldoende om ook de terugreis te kunnen voltooien. Zaterdag was de langste tocht, zo’n 20 kilometer, die ons naar het noorden leidde. De eerste stop was vlak voor het dorpje Wartena (naar later bleek vlak bij twee horeca terrassen). De tweede pauze was in het mooie dorpje Wergea, waar de plaatselijke snackbar gesloten bleek maar de brugwachtster ons vers gezette koffie aanbood. Via de “Meanewei”, een prachtig slingerend klein vaartje, kwamen we terug op het Prinses Margriet kanaal. Vanaf dit punt was het nog een klein stukje varen wat we, met een kleine omweg, natuurlijk allemaal hebben volbracht. ’s Avonds zijn we met elkaar uit eten geweest bij de plaatselijke Italiaan. Nadat we zo’n 2 uur op ons hoofdgerecht hadden gewacht bleken een aantal pizza’s zo taai dat ze met het beschikbare bestek niet in hapklare brokken konden worden gesneden. Eén eter besloot om alleen het beleg op te eten. Op zondag hebben een drietal “die hards” nog een tocht zuidwaarts gemaakt; naar de Jan Durkspolder. Ook een prachtig gebied met een enorme rijkdom aan vogels, waaronder ooievaars.

We kijken terug op een geweldig weekend waarin alles op z’n plaats viel. Allereerst het prettige gezelschap en het prachtige weer. Daarnaast een prachtige omgeving en leuke camping. En niet in het minst ook de organisatie door Radboud met geestelijke bijstand van Ellen. Heel hartelijk dank daarvoor.

De thuisblijvers hebben echt wat gemist dit hemelvaartweekend.